En daar is hij dan, de dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier. Een vorstelijke conviviumdag. Vorstelijk ijs, koninklijke nummers en een prachtig, hooggeëerd, zeg maar gewoon vorstelijk, publiek.

Bij binnenkomst werd uitgelegd dat je achter de ‘staatsgeheimen’, oftewel huisgeheimen van de andere convivia moest zien te komen. Zo had je gelijk een mooi excuus om lekker te kletsen met een bewoner van een ander prachtig convivium. Een goede start van de dag dus. Erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

Na de nodige koffie, thee en limonade werd het tijd dat de convivia zich mochten voorstellen door middel van een lied. Er zaten er prachtige tussen en wat meer bescheidene, zoals die van Akapella.

De zoetgevooisde keeltjes waren gesmeerd. Maar keeltjes dienen ook een andere bestemming. Je raadt het al: Lunch! Een lekker broodje knakworst kon er wel in, al staande aan de statafel. Zo hadden we toch al veel gestaan en werd het tijd om te gaan zitten en te luisteren naar Jesse. Jesse had een steengoed verhaal over Amos en de man (die niet bij naam werd genoemd). Deze man had eigenlijk alles bereikt in zijn leven en was erg slim, maar eigenlijk niet gelukkig. Amos was ook erg slim, maar plukte de dag, zoals dat mooi heet. Hij wist hoe hij bij dit alles kon genieten van dit leven. Ik kreeg echt het beeld van een slimme, fascinerende man, die Amos. De man zonder naam werd gedurende het verhaal telkens aangeduid met hij, of hem. Zo werd wel duidelijk dat de man eigenlijk niet was geworden wat hij wilde worden. Hij was eigenlijk leeg, zonder inhoud. Hij werd eerder geleefd door het leven, dan dat hij het leven leefde. Hier werd nog goed over nagepraat.

Er werd een groepsfoto gemaakt en als middagspel mocht er als detective worden gespeeld. Het schilderij van Van Dijk was gejat! Wie had dat gedaan? Uiteindelijk was er één groep die het juiste verhaal ontrafelde door al lopend en genietend van het mooie weer de juiste vragen te stellen aan de verklede karakters op de route. Jawel, Henk had het schilderij gejat en voor veel geld verkocht aan Trump. Henk had dat geld nodig voor de komst van Willem-Alexander naar een van de convivia. Da’s toch meer dan logisch?

Afijn, als klap op de vuurpijl mochten we nog creatief aan de slag. Elk convivium mocht haar eigen canvas beschilderen met de mooiste kleuren. Zo ontstonden er nieuwe prachtige brasbare kunstwerken.

De dag werd vorstelijk afgesloten met ijs van ijszaak VORST. Mmm…

Tijmen van den Pol is bewoner van convivium Tout Passe