Tijdens de weken voor het moment suprème was het nog onzeker of de conviviumdag überhaupt door kon gaan, laat staan in de oorspronkelijke vorm. Als middenweg is er besloten om een hybride vorm uit te voeren: elk convivum dat niet uit Utrecht kwam, kan bij een convivium uit Utrecht. Maar dat mocht de pret niet drukken.
De Zoomlink was aangemaakt en na een tijdje druppelden de convivia bij elkaar binnen.
We begonnen met een introductie van onze pontifex Haanstra, waarna elk convivium zichzelf introduceerde aan de hand van hun meest waardevolle object. In veel huizen was dit het object waarmee geïnaugureerd wordt, en zo ook bij ons in Akapella.
Onze Ruimzichtpredikant ad interim hield een prachtige toespraak.
 
Mede dankzij Google Maps-perikelen waren we vrij laat gestart. Dit betekende dat onze magen inmiddels hard rommelden en het dus alweer tijd was voor een overheerlijke lunch. Overladen door soepjes en broodjes vervolgde het feest.
Harry hield een mooie limo over de vriendschap tussen Jonathan en David, waarna de convivia een opdracht kregen. Ze moesten allemaal zich naar Akapella begeven en onderweg een gedicht schrijven over hoe de broederschap zoals bij Jonathan en David zich in hun convivium toonde.
Bij aankomst werd bevestigd hoe erg Ruimzicht op een familie lijkt: Tout Passe noemde zichzelf in hun gedicht het kleine broertje, dat op kan kijken naar grote broer Akapella. Die rol nemen we maar al te graag aan.
 
Hierna werden de conviviumduo’s weer op pad gestuurd, dit keer met een kratje en een aantal opdrachten. Na groot vertier en interconviviaal mixen eindigde iedereen gezamenlijk in het Griftpark. Hier werd een foto gemaakt, gelasergamed en bovenal lekker genoten van de gezon. Na een prachtige tijd werd aangekondigd dat de convivia weer naar hun huizen of gasthuizen konden keren voor een heerlijk diner.
Iedereen heeft er weer van genoten en het was fijn om eindelijk weer een normale conviviumdag te hebben. Volgend jaar TP?